Z Syreną była związana od jej początków. W pierwszej premierze pt. „Inne czasy” z 1945 r. była jeszcze tancerką. Wkrótce odkryto także jej talent aktorski. W Syrenie grała w latach 1945-47, 1951-55 i 1962-64, by na scenę przy Litewskiej 3 powrócić po… 29 latach (1993-2000). Szeroka publiczność zna ją dzięki filmom (m.in. „Zakazane piosenki”, „Ostatni etap”, „Skarb”) oraz serialom („Wojna domowa”, „Podróż za jeden uśmiech”, „Złotopolscy”, „Plebania”). Występowała także w kabaretach. Podczas II wojny działała w konspiracji, za pomoc żydowskiej rodzinie spędziła kilka miesięcy w kobiecym więzieniu sąsiadującym z Pawiakiem. Była wielokrotnie przesłuchiwana przez Gestapo. Od 1 sierpnia brała udział w Powstaniu Warszawskim jako łączniczka batalionu „Kiliński”. Po wojnie angażowała się w działalność społeczną i charytatywną. W jednym z ostatnich wywiadów mówiła: „Nie chcę już opowiadać ludziom o swojej martyrologii, że siedziałam w więzieniu, że cierpiałam, że byłam przerażona. Chcę im powiedzieć, że życie bez miłości jest nic niewarte”.
